Imperfectie & kwetsbaarheid

Ben jij perfectionistisch en vind je het moeilijk om jezelf echt te laten zien? Heb je het idee dat je steeds op zoek bent naar ‘geluk’? Uiteindelijk draait het vaak om accepteren dat je imperfect bent en je daarin kwetsbaar op durven stellen!

Als jij op dit vlak nog stappen kunt zetten, kan ik je van harte adviseren om eens te luisteren naar Brené Brown . Zij heeft een mooie, kwetsbare Tedtalk gegeven. Voor degene die het nog niet kennen, dat zijn inspirerende presentaties die maximaal 20 minuten duren. Een leuke manier om kennis met haar te maken en een idee te krijgen of haar boeken jou aan zullen spreken. Ze schreef o.a. ‘de moed van imperfectie – laat gaan wie je denkt te moeten zijn’ en ‘de kracht van kwetsbaarheid – heb de moed om niet perfect te willen zijn’.

Hieronder een aantal wijze en mooie citaten uit haar boek ‘de moed van imperfectie’.

“Het is vaak moeilijk om je eigen verhaal onder ogen te zien, maar lang niet zo moeilijk als er je hele leven voor weglopen. Het is riskant om je kwetsbaarheid te aanvaarden, maar lang niet zo gevaarlijk als liefde, verbondenheid en geluk opgeven – de ervaringen die je het meest kwetsbaar maken. Pas wanneer je de moed heb om je te verdiepen in je duistere kant, zul je de oneindige kracht van je lichte kant ontdekken.“

“Een van de grootste obstakels voor de beoefening van compassie is de angst om grenzen te stellen en mensen aan te spreken op hun persoonlijke verantwoordelijkheid. Ik weet dat het raar klinkt, maar ik ben ervan overtuigd dat ik een vriendelijker mens ben geworden door inzicht te ontwikkelen in het verband tussen grenzen, persoonlijke verantwoordelijkheid, acceptatie en compassie. Voor mijn inzinking was ik aardiger. Oordelend, verongelijkt en boos van binnen, maar aardiger van buiten. Tegenwoordig ben ik werkelijk meer compassievol, minder oordelend en verongelijkt, en veel serieuzer in het stellen van grenzen. Ik heb geen idee hoe deze combinatie er van buiten uitziet, maar van binnen voelt het behoorlijk krachtig.”

“Nu begrijp ik dat ik, om het gevoel te hebben er echt bij te horen, mijn ware ik moet laten zien en dat ik da t alleen kan doen door liefde voor mezelf aan den dag te leggen. Jarenlang heb ik gedacht dat het andersom werkte: als ik me maar voldoende aanpas, dan word ik wel geaccepteerd en zal ik meer van mezelf houden.”

“Twinkelende lichtjes zijn de perfecte metafoor voor geluk. Geluk is geen constante factor. Geluk is iets wat op bepaalde momenten over ons komt, vaak op doodgewone momenten. Soms lopen we die geluksmomenten mis omdat we te druk bezig zijn met buitengewone momenten najagen. Op andere momenten zijn we zo bang voor het duister dat we onszelf niet durven te laten genieten van het licht.”

Nog niet overtuigd? Bekijk dan ook haar Tedtalk: de kracht van kwetsbaarheid

(je kunt bij ‘subtitles’ Nederlandse ondertiteling aanzetten).

Een mooi metafoor (citaat dat ook in het boek staat) van Elisabeth Kübler-Ross als afsluiter:

‘Mensen zijn als glas-in-loodramen. Ze schitteren en stralen wanneer de zon schijnt, maar wanneer de duisternis invalt, is hun schoonheid alleen zichtbaar als er een licht van binnenuit schijnt.’

Ik wens je veel kwestbaarheid toe!

Wed, 08 February